فریدون فرّخ در این سالیان
کمربند نگشاده بود از میان

همی جُست ضحاکیان را درشت
از ایشان همی هر که را یافت کشت

یکایک بکند از بن و بیخشان
ز فرتر گرفتند تاریخشان

همی پانجده سال در دشت و کوه
شتابیده بود از پی آن گروه

گریزنده کنعان به دشت یمن
نهانی برون رفت با چندتن

دگر کس ز شمشیر او جان نبرد
تبه کرد چندان که نتوان شمرد

شنیدم کز آن تخمه هژده هزار
نر و ماده بی جنگ و بی کارزار

فریدون بیاورد و برد و بکشت
به کین نیاگان به زخم درشت