هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر پاکی نفس، دوری از تعلقات دنیوی، و عشق به توحید تأکید دارد. شاعر از مخاطب می‌خواهد تا با رها کردن آلایش‌های دنیا، به مقام والای معنوی برسد و مانند پیامبران و اولیای الهی، راه حق را بپیماید. همچنین، اشاره‌هایی به داستان‌های قرآنی مانند یوسف و ابراهیم دارد و بر اهمیت عشق و توحید در زندگی تأکید می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و دینی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و اشاره‌های تاریخی و قرآنی، فهم آن را به سطحی از بلوغ فکری نیازمند می‌کند.

شمارهٔ ۱

پاک کن ز آلایش و آرایش خود راه را
تا شوی سرهنگ عالی رتبت این درگاه را

جغدوار اندر خراب این جهان ماوی مگیر
تا شوی باز خشین مر دست شاهنشاه را

نفس تو دجال تست و روح تو عیسی تو
گر کشد دجال را عیسی برفتی راه را

آفرینش را همه پی کن به تیغ «لااله»
تا جهان صافی شود سلطان «الاالله» را

ور چون یوسف چاه و گاه و ملک می خواهی بیا
همچو او یک چند مسکن ساز قعر چاه را

یا بیا جاروب «لا» بر گیر ابراهیم وار
پس فرو روب از فلک شعری و مهر و ماه را

چون تو این مردانگی کردی سزاوار آمدی
گر زنی بر فرق گردون خیمه و خرگاه را

قوت جان اندر دو عالم عشق و توحید است و بس
این قدر معلوم باشد مردم آگاه را

گر ترا ای «نجم» این قوت است چون عیسی بمان
بهر این مشتی خران و گاو، بار کاه را

غم مخور زو باش چون دجال اگر سحری کند
سر بجا بادا چو عیسی شاه داود شاه را.
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.