هوش مصنوعی:
شاعر از ساقی می‌خواهد که باده بیاورد، پیش از آنکه مرگ فرصت نوشیدن را بگیرد. او به باده‌ای اشاره می‌کند که عکسش در پیاله، حال گل ارغوان را تداعی می‌کند.
رده سنی:
18+
این متن به دلیل اشاره به موضوعاتی مانند شراب و مرگ، مناسب مخاطبان بزرگسال است. همچنین، درک عمیق‌تر مضامین عرفانی و ادبی آن نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۰
ساقی تو بیار باده ز آن پیش
کم دست اجل دهان بگیرد
زآن باده که از پیاله عکسش
حال گل ارغوان بگیرد
کم دست اجل دهان بگیرد
زآن باده که از پیاله عکسش
حال گل ارغوان بگیرد
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
