هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر عرفانی و عاشقانه است که از عناصر طبیعت و مفاهیم عمیق عرفانی برای بیان احساسات و تفکرات شاعر استفاده می‌کند. در آن از مفاهیمی مانند عشق، جدایی، شراب، واعظ، و مفاهیم فلسفی مانند مرگ و زندگی سخن به میان آمده است.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره‌هایی به شراب و مستی دارد که مناسب سنین پایین نیست.

شمارهٔ ۵۲

سرگشتهٔ تو خم نکند سر به هیچ باب
از آسمان فتد نفتد قدر آفتاب

دیروز طرفه صحبت گرمی نداشتیم
ما و خدنگ غمزهٔ او زلف و پیچ و تاب

واعظ بیا ز حق مگذر خوب قسمتی است
ما و شراب ناب، تو و مست و احتساب

پستان داغ سینه به طفلی مکیده ام
کی می رود ز ذایقه ام لذت کباب؟

امروز زلف [و] طرهٔ شب را گشوده است
در آسمان آینه کن سیر ماهتاب

بی او مدان که باده کشان باده می کشند
چشمی است پر ز گریهٔ خم ساغر شراب

بالله از عمارت کونین بهتر است
تعمیر پایهٔ در و بام دل خراب

خواهی شوی نهان ز اجل پیشتر ز موت
زودی بپوش چشم سعیدا برو بخواب
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.