هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از غم و اندوه خود می‌گوید که هر شب با گریه و بی‌خوابی سپری می‌شود. او از بی‌تفاوتی دیگران نسبت به درد و رنجش شکایت می‌کند و بیان می‌کند که تنها کسی که بتواند یک شب را مانند او به صبح برساند، می‌تواند حال او را درک کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات غم و تنهایی نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد تا به درستی درک شود.

تکه ۲۵

هر شبی با دلی و صد زاری
منم و آب چشم و بیداری

بنماندست آب در جگرم
بس که چشمم کند گهرباری

دل تو از کجا و غم ز کجا؟
تو چه دانی که چیست غمخواری؟

آگه از حال من شوی آنگاه
که چو من یک شبی به روز آری
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:تکه ۲۴
گوهر بعدی:تکه ۲۶ - ترکیب بند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.