چه شور است این که در کاشانهٔ ماست
که عقل ذوفنون دیوانهٔ ماست

فلک صیاد ما صید و جهان دام
نصیب و قسمت، آب و دانهٔ ماست

نمی دانم که را قسمت نمایند
شرابی را که در پیمانهٔ ماست

حکایت های آدم تا به این دم
چو نیکو بنگری افسانهٔ ماست

سعیدا را بس است این گر بگویی
که این ناآشنا بیگانهٔ ماست