هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به پرسش‌های فلسفی و وجودی درباره منشأ و مالکیت چیزهای مختلف در جهان می‌پردازد. شاعر با طرح سوالاتی مانند «میخانه از کیست؟» یا «بتخانه از کیست؟» به دنبال کشف حقیقت و ذات الهی پشت پدیده‌های جهان است. متن بر خودشناسی، توحید و نگاهی عمیق به جهان تأکید دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و ارتباط برقرار کردن نیاز به بلوغ فکری دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۱۵۴

می از انگور شد میخانه از کیست؟
بت از کافر بود بتخانه از کیست؟

روی از جا به هر آواز پایی
اگر دانی که این افسانه از کیست

ز مجنون کی گریزد طفل وحشی
اگر داند که این دیوانه از کیست

نبیند چشم او ناآشنایی
اگر داند کسی بیگانه از کیست

در این مهمانسرا کس را مکن عیب
گشا چشمی ببین کاشانه از کیست

حقیقت را تماشا کن در این بزم
مبین دست و ببین پیمانه از کیست

تو خود را صاحب خرمن چه سازی
تفکر کن که اصل دانه از کیست

در این ماتم سرای عقل آباد
بجز دل شیوهٔ مستانه از کیست؟

تو را با صاحب کاشانه راهی است
چه می پرسی سعیدا خانه از کیست؟
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.