هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و احساسات خود به معشوق سخن می‌گوید. او از زیبایی‌های معشوق و تأثیر عمیق عشق بر قلب و روح خود می‌گوید و احساس شادی و سرور ناشی از این عشق را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۱۸۴

شوخ ما رسم قیل و قال گرفت
عاشقان را زبان حال گرفت

هر که دیوان خط و خال تو دید
شادمان گشت حسب حال گرفت

سرو قد تو در کنار دلم
جای تو کرد خوش کمال گرفت

از کریمان روزگار امروز
ای خوشا آن که انفعال گرفت

خاطرم از خیال چون و چرا
در سخن چون زبان لال گرفت

یاد نخل غمت سعیدا کرد
ریشه ها در دل این نهال گرفت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.