هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. شاعر از لذت عشق، نیاز به معشوق، و حتی مرگ در راه عشق سخن می‌گوید. همچنین، او از ترک دنیا و آخرت برای معشوق و اهمیت یادآوری معشوق در هر لحظه صحبت می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و ترک دنیا است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد.

شمارهٔ ۲۷۴

به ناز دل ز تو بردن خوش است خوش باشد
ز ما نیاز سپردن خوش است خوش باشد

شراب صبح که خورشید داغ نشئهٔ اوست
قسم به روی تو خوردن خوش است خوش باشد

چنانچه با تو مرا زندگی [خوشایند] است
به یاد وصل تو مردن خوش است خوش باشد

گذشتم از سر دنیا و آخرت هر دو
که ترک غیر تو کردن خوش است خوش باشد

رقیب گرچه ضعیف است در نظر مگذار
که مو ز دیده ستردن خوش است خوش باشد

به هر بهانه سعیدا در این فراق آباد
نفس به ذکر شمردن خوش است خوش باشد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.