تشبیه تا به رنگ تو کردند روی گل
هرگز نمی رود ز دلم گفتگوی گل

امداد رفتن از کف پایی نخواستم
هر چند خوار کرد مرا جستجوی گل

در سر خیال سنبل زلف تو داشتم
آشفته شد دماغ من امشب ز بوی گل

زنهار ای نسیم خبردار بگذری
بسیار نازک است در این فصل خوی گل

بلبل ز بس شکایت گل را بلند کرد
دیگر نماند در دل من آرزوی گل

ساقی بیا و دختر رز را به جلوه آر
بردار پرده از رخ و بشکن سبوی گل

از خون دل به سرو روان آب داده ایم
باشد ز اشک بلبل مسکین وضوی گل

قانع نشین دلا که به یک قطره شبنمی
هر صبح مهر و ماه کند شستشوی گل

بسیار بی حجاب به آن رو نظر مکن
نرگس ندیده تیز سعیدا به سوی گل

«سعیدا»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir