هوش مصنوعی: شاعر در این متن از پنهان کردن عیوب و هنرهای خود در درونش سخن می‌گوید. او از تلاش‌های بی‌ثمرش در برابر تقدیر و نقد دیگران می‌نالد و از عشق و رنج‌هایش می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به پنهان کردن دردها و رنج‌های درونی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج و پنهان‌کاری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۴۵۵

نی همین از خودنمایی پا و سر پیچیده ام
خویش را در جیب صد عیب و هنر پیچیده ام

هر چه با گردون دون دادم همانم باز داد
چون صدا این کوه را من بر کمر پیچیده ام

باطن خود را به ظاهر نیک گردانیده ام
این بدان ماند که عیبی در هنر پیچیده ام

فکر زلفش تا نبیند همچو مشک افسردگی
چون ضیا در پرده های چشم تر پیچیده ام

او منزه بوده است از نقد و جنس و خیر و شر
من عبث بر تار و پود خیر و شر پیچیده ام

قطرهٔ خونی به بیداری برآید مشکل است
ز این رگ خوابی که من بر نیشتر پیچیده ام
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.