هوش مصنوعی: این متن به توصیف زیبایی‌های حسن و تأثیرات آن بر طبیعت و اطرافیان می‌پردازد. از جمله ویژگی‌های ظاهری حسن مانند قامت بلند، موهای مجعد، و زیبایی چهره‌اش سخن می‌گوید و همچنین به تأثیرات عاطفی و روحی او اشاره دارد. شاعر از حسن به عنوان نمادی از زیبایی مطلق یاد می‌کند که حتی طبیعت نیز تحت تأثیر او قرار گرفته است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و زیبایی‌شناختی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از صنایع ادبی و تمثیل‌های به‌کار رفته در شعر، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۵۲۵

خلقش کند عمارت مهمانسرای حسن
آن نوخطی که ریخته باشد بنای حسن

گر فتنه های حسن تو خوابد عجیب نیست
فرش خوشی است سبزهٔ خط زیر پای حسن

هر دم به ناز بالش دل تکیه می کند
آن سرو قامت چمن دلگشای حسن

پرواز از نشیمن ابرو نمی کند
شد حلقه های زلف تو دام همای حسن

خوبان ز غیر، منت چیزی نمی کشند
از برگ گل نسیم کند بوریای حسن

چندین هزار جامهٔ جان را به تن درید
تا دوخت آسمان به قد او قبای حسن

هر عضو او به عضو دگر ناز می کند
خوش بی نیاز بوده ز سر تا به پای حسن

در حسن، ما حقیقت کونین دیده ایم
بیهوده کی کشیم سعیدا جفای حسن؟
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.