هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های تغییر و نو شدن در زندگی و طبیعت اشاره دارد. شاعر از قدرت خداوند در آفرینش زیبایی‌های تازه سخن می‌گوید و به تغییرپذیری جهان و معشوق اشاره می‌کند. همچنین، به دشواری روبرو شدن با مردم و نیاز به صبر و استحکام اشاره شده است. در نهایت، شاعر به دنبال یافتن معانی جدید در زندگی است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۵۵۷

ای که از قدرت تویی حسن آفرین تازه ای
باز از روی کرم بنما جبین تازه ای

جلوهٔ معشوق چون هر دم به رنگی دیگر است
می توان هر روز پیدا کرد دین تازه ای

کس نمی داند جهان را چیست از تبدیل وقت
هر زمان این دست دارد آستین تازه ای

می کند احیا به رنگی خاندان کفر را
هر نفس می افکند بر زلف، چین تازه ای

روبرو با خلق گشتن طرفه کار مشکلی است
باید ای آیینه روی آهنین تازه ای

دلنشین یاری خدا از عیب بنماید مگر
در مکان کهنه می خواهم مکین تازه ای

فکرها کردم سعیدا در سخن تا یافتم
از برای گلشن معنی زمین تازه ای
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.