شد زمین تکیه گاه درویشی
آسمان بارگاه درویشی

جادهٔ ایمن و طریق خوش است
تا به حق شاهراه درویشی

بی پر و بال می رسد تا عرش
صبحدم تیر آه درویشی

نامرادی بود مراد همه
بی پناهی پناه درویشی

بی زر و زور پادشاهانند
این گدایان راه درویشی

سر خورشید زیر پای کند
هر که پوشد کلاه درویشی

گر جهان گم شود نگردد گم
حشمت و دستگاه درویشی

پاک از غیبت و ریا و حسد
مسجد و خانقاه درویشی

سرمهٔ دیدهٔ سعیدا باد
گرد نعلین راه درویشی