تلخی کند به کام خضر آب زندگی
بیدار چون شود ز شکر خواب زندگی

از غفلت است این همه عمر دراز خضر
بدتر ز خواب مرگ بود خواب زندگی

چون تیغ گرم در پی تحصیل آبروی
من بارها گذشته ام از آب زندگی

شب های تار عمر به غفلت گذشته است
فیضی مگر بریم ز مهتاب زندگی

آخر سرش ز کثرت خمیازه شد حباب
آن کس که داشت خواهش دریاب زندگی

هر روز تار عمر نهد رو به کوتهی
بیکار نیست دست رسن تاب زندگی

جان سخت تر ز خضر سعیدا کسی ندید
آورده است تا به چه حد تاب زندگی

«سعیدا»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir