۱۹۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۴

سخنی می رود بوجه صواب
همه قشرند و دوست لب لباب

دوست در پرده می نماید روی
دل ما چاک می زند جلباب

ما و دلدار خوش نشسته بهم
«اغلق الباب، ایها البواب »

از خدا رحمتیست پنهانی
دل بیدار و دیده بی خواب

هرچه آید از آن حبیب قلوب
جمله وحیست، یا ورای حجاب

در شادی و دیدن دلدار
بگشای، ای مفتح الابواب

قاسمی، این مقلدان کورند
ره نبینند در خطاب و صواب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.