هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و عاشقانه، از عشق به معشوق الهی و شادی‌های معنوی در حضور او سخن می‌گوید. شاعر از تولد دوباره، می‌نوشی جان‌ها، و حضور در مجلس عاشقان خدا یاد می‌کند. او تأکید می‌کند که در عشق الهی، همه چیز بزرگ و مهیاست و دعوت به روی آوردن به این عشق می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مضامین عرفانی و معنوی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق الهی و مستی معنوی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۶۵

چون صبح سعادت ز جبین تو هویداست
ما را بتو صد گونه تولا و تمناست

تو ساقی جانهایی و جانها بتو شادند
در ده قدح باده، که هنگام تولاست

در مجلس مستان خدا وقت سماعست
چون عشق مزید آمد و چون حسن هویداست

هر قصه که در وصف جمالست و جلالست
تا فکر زیادت نکنی، نسبت سوداست

آنجای که جسمست بکلی همه اسمست
آن جای که جانیست نه اسم و نه مسماست

با عشق خدا باش، که در صورت و معنی
چون کار تو عشقست همه کار مهیاست

قاسم، چه کنی؟ گر نکنی روی بدین بحر
کین کثرت امواج هم از لجه دریاست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.