هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از عشق و شیفتگی بی‌حد به معشوق سخن می‌گوید. شاعر بیان می‌کند که دل و عقلش را به معشوق سپرده و تمام وجودش در جستجوی اوست. او از فنا شدن در عشق و وابستگی کامل به معشوق می‌گوید و حتی آرزوی دیدار معشوق را بالاتر از همه چیز می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کاررفته نیاز به دانش ادبی و تجربه بیشتری دارند.

شمارهٔ ۸۷

گر دل برفت، مسکن جانها بکوی تست
گر عقل رفت، جرعه ما در سبوی تست

در جان ما ز بحر صفا شبنمی نماند
ما خوشدلیم کآب سعادت بجوی تست

تا دل جمال روی ترا دید لایزال
در فکر خود نماند، چو در فکر روی تست

عمری بآرزوی تو گرد جهان بگشت
تا هست و بود و باشد در جستجوی تست

آشفته گشت و خرقه بصد پاره چاک زد
جانرا گناه نیست، که جان مست روی تست

گفتی: فنا شو از خود و یکدم بما نگر
ای آرزوی دیده، مرا آرزوی تست

قاسم شراب جمله خم خانه ها کشید
محتاج قطره ایست که اندر کدوی تست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.