دل چه دیدست که دیوانه ی آن یار شدست
جان چه نوشید که پیمانه ی اسرار شدست

فتنه و شور قیامت ز روانها برخاست
مگر از خلوت جان جانب بازار شدست؟

این همه نعره و فریاد و فغان دانی چیست؟
دوست خود را ز پس پرده خریدار شدست

من چه گویم که چه افتاد دلم را که مدام
کعبه بگذاشته و جانب خمار شدست

چه فتادست و چه بوده است و ندانم که چه شد؟
خرقه ی خلوت ما حلقه ی زنار شدست

صفت عشق تو گفتیم، دل آشفته بماند
کوه صد پاره شد و سنگ با قرار شدست

به دل قاسمی آیا که ببینی جاوید
شکر ارزان شده و قند به خروار شدست؟