هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به بیان حالات دل‌باختگی و دیوانگی عاشق می‌پردازد. شاعر از دل‌هایی می‌گوید که دیوانهٔ معشوق شده‌اند، از جان‌هایی که اسرار الهی را نوشیده‌اند، و از عشقی که جهان را به فتنه و شور کشیده است. او از گذشتن از کعبه و رفتن به سوی می‌خانه سخن می‌گوید و از تحولاتی که در درونش رخ داده است. در نهایت، شاعر از عشق الهی و بی‌قراری‌های ناشی از آن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'خرقهٔ خلوت ما حلقهٔ زنار شدست' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۹۰

دل چه دیدست که دیوانه ی آن یار شدست
جان چه نوشید که پیمانه ی اسرار شدست

فتنه و شور قیامت ز روانها برخاست
مگر از خلوت جان جانب بازار شدست؟

این همه نعره و فریاد و فغان دانی چیست؟
دوست خود را ز پس پرده خریدار شدست

من چه گویم که چه افتاد دلم را که مدام
کعبه بگذاشته و جانب خمار شدست

چه فتادست و چه بوده است و ندانم که چه شد؟
خرقه ی خلوت ما حلقه ی زنار شدست

صفت عشق تو گفتیم، دل آشفته بماند
کوه صد پاره شد و سنگ با قرار شدست

به دل قاسمی آیا که ببینی جاوید
شکر ارزان شده و قند به خروار شدست؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.