هوش مصنوعی: این متن عرفانی به موضوع وحدانیت خداوند و حضور همه‌جانبهٔ او در جهان می‌پردازد. شاعر از عشق به معبود، جست‌وجوی حقیقت، و بخشش الهی سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که هرکس به شیوه‌ای به دنبال رضایت است. همچنین، متن امیدواری به بخشش الهی را تقویت می‌کند و بیان می‌کند که خداوند همواره با جلوه‌های جدید خود را نشان می‌دهد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات خاص عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۱۴۱

ز پیدایی چو پنهانست آن دوست
همه جا او،همه جا او، همه اوست

ز جوی تن ببحر جان رسانم
مرا این دولت از جود تو مرجوست

یکی را لذت از وجد و سماعست
یکی را راحت اندر رقص پهلوست

کسی اسرار عرفان را نداند
و گرداند هم از یاران با بوست

مشو نومید، اگر داری خطایی
که سلطان کریمانست و خوش خوست

بیک جلوه مشو قانع ز جانان
که هر ساعت ظهوری دیگر از نوست

چه ترسانی ز توفان قاسمی را؟
که دریای جهانش تا بزانوست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.