هرچند اگر سرخ و سفیدست و سیاهست
فی الجمله همه جام شرابات الهست

بر هیچ مکن تکیه و مگریز ز هر سو
کان شاه دل افروز ترا پشت و پناهست

زهد و ورع و خرقه و سجاده و تسبیح
مقصود خدا آمد و این ها همه راهست

یک سایه خورشید رخت تافت بعالم
عالم همه در سایه آن زلف سیاهست

چون پرده پندار برافتاد ببینی :
ما مست خداییم و جهان جمله بماهست

عالم همه در حیرت آن نور تجلیست
آن ماه چه ماه آمد و این شاه چه شاهست؟

با یاد تو قاسم همه عمر بسر برد
بی یاد تو یک دم همه عمر تباهست