هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که از مفاهیمی مانند شراب، مستی، عشق الهی و رهایی از دنیای مادی سخن میگوید. شاعر از رنگ رز و شراب به عنوان نمادهایی از عشق و حیرت یاد میکند و به صوفی توصیه میکند که در برابر تاریکیها صبور باشد. همچنین، از مستی دلها و سجده صراحی (ظرف شراب) به عنوان نشانههایی از عشق الهی یاد شده است. در پایان، شاعر از سرگردانی در خرابات جهان و نیاز به رهایی از وجود مادی میگوید.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و استعارههای شراب و مستی است که درک آنها برای مخاطبان جوانتر دشوار بوده و ممکن است نیاز به دانش ادبی و فلسفی بیشتری داشته باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رهایی از وجود مادی ممکن است برای سنین پایینتر نامفهوم یا نامناسب باشد.
شمارهٔ ۳۱۲
رنگ رز خواست که خمی کند از کور و کبود
رنگ او راست نشد،حیرت و وحشت افزود
خم اگر تیره شود،صوفی ما طیره مشو
که درین کاسه همانست که از خم پالود
زان شرابی که ازو زنده شود جان و جهان
ساقی جان و جهان بر دل ما می پیمود
جمله دلها همه مستند چو دیدند این حال
که صراحی بسجود آمد و جانها بشهود
باده از خم الهی خور و چندان می خور
که ترا باز رهاند همه از ننگ وجود
بخرابات جهان واله و سرگردانیم
کس نداند که چه حالست و چه افتاد و چه بود
قاسمی را ز شرابات الهی در ده
ساقی،امروز علی رغم جحودان حسود
رنگ او راست نشد،حیرت و وحشت افزود
خم اگر تیره شود،صوفی ما طیره مشو
که درین کاسه همانست که از خم پالود
زان شرابی که ازو زنده شود جان و جهان
ساقی جان و جهان بر دل ما می پیمود
جمله دلها همه مستند چو دیدند این حال
که صراحی بسجود آمد و جانها بشهود
باده از خم الهی خور و چندان می خور
که ترا باز رهاند همه از ننگ وجود
بخرابات جهان واله و سرگردانیم
کس نداند که چه حالست و چه افتاد و چه بود
قاسمی را ز شرابات الهی در ده
ساقی،امروز علی رغم جحودان حسود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.