هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از می‌نوشی و شادی‌های زندگی سخن می‌گوید و از مخاطبان می‌خواهد که با وجود نایاب بودن برخی لذتها، دل خرسند و شاد داشته باشند. او به برخی میوه‌ها و نوشیدنی‌ها اشاره می‌کند و در نهایت از می‌الهی و توحید سخن می‌گوید.
رده سنی: 18+ اشاره به شراب و میگساری در این شعر ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد. همچنین، برخی مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۳۴۷

از خم صفا باده چون قند بیارید
بانغمه نوروز و نهاوند بیارید

هر چند که بس نادر و نایاب و عزیزست
ای ساده دلان،یک دل خرسند بیارید

توت،ارچه لطیفست،ولی موجب صفراست
آلوی بخارا ز سمرقند بیارید

دردست داوی دل بیچاره درویش
از پند مگویید ولی بند بیارید

والله و یمین الله!ما رو بتو داریم
از بهر قسم مصحف سوگند بیارید

در جام محبت نه خمارست و نه مستی
از چند مگویید،که هر چند بیارید

قاسم،می ابلیس همه حیله و زرقست
جامی می توحید خداوند بیارید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.