هوش مصنوعی: این متن عرفانی و عاشقانه، بر اهمیت عشق و دل‌سپردگی به معشوق (چه زمینی و چه الهی) تأکید دارد. شاعر از وابستگی به مادیات و ظواهر دنیوی دوری می‌جوید و عشق را تنها راه نجات می‌داند. او زهد و وعظ را در برابر عشق بی‌اثر می‌خواند و معتقد است رسیدن به معشوق نیازمند توفیق الهی و زمان مناسب است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات نیاز به دانش پایه‌ای از ادبیات عرفانی دارند.

شمارهٔ ۳۶۸

رو خرقه گرو کن، دل و دلدار بدست آر
ما عاشق یاریم، چه جای سر و دستار؟

در که گل فخار جهان باده بجوشست
اینست مگر خاصیت که گل فخار؟

آنجا که رسد عشق خداوند بدلها
از کافر صد ساله بر آید دم افرار

در غار جهان، کان همه سرمایه سوداست
ما طالب یاریم، نه وابسته اغیار

سودی نکند واعظ ازین قبله دو دیدن
ما عاشق بازاری و تو عاشق بازار

رو عشق بدست آر و یقین دان که درین راه
سودی نکند زهد تو با دلبر عیار

قاسم، سببی باید و توفیق و زمانی
تا در ثمین برکشی از قلزم زخار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.