هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به مفاهیمی مانند عشق، عقل، مستی و جهان‌بینی عرفانی می‌پردازد. شاعر عشق را بلای عظیم و عقل را دارایی‌ای ارزشمند توصیف می‌کند و از مستی و باده به عنوان نمادهایی برای رسیدن به حقیقت استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده مانند مستی و باده است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند قمار و می‌نوشی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۳۸۰

منم و عشق سرکش عیار
«ثانی اثنین اذهما فی الغار»

عشق چبود؟ بگو: بلای عظیم
عقل چبود؟ بگو که: دارا دار

اول و آخر زمین و زمان
که جهان را بتست استظهار

تو اگر حاضری، مشو غافل
جام گلرنگ باده را بکف آر

پیش ما آر جام سرمستان
تا ببازیم عالمی را بقمار

ساقیا دیر شد که مخموریم
بهر دفع خمار باده خم آر

هر کسی را عیار معلومست
قاسم و شیشه تمام عیار
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.