۱۶۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۸۲

اگرچه خسرو عالم شوی و گر فغفور
بنام نیک توان بود در جهان مشهور

خلیفه زاده حقی بصورت و معنی
بپنج روزه فانی چرا شوی مغرور؟

شراب خاص خدا نوش کن، که نوشت باد!
چه جای بانگ دف و نای و نغمه طنبور؟

خدای یار همه عاشقان رهرو باد!
بحق جعفر صادق، بعزت طیفور

کسی کجاست بعالم که عذر من خواهد؟
شبست و نعره مستی و موسیم بر طور

تو خوش بخفته بخوابی و یار بیدارست
قسم بجان تو، ای جان، ندارمت معذور

ز روی عقل عیان چشم قاسمی دیدست
حبیب چون مه تابان، رقیب ازین در دور
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.