پیش ما قصه شوقست و شهودست و حضور
در نهان خانه وحدت همه نورست و سرور

بر سر راه تولا همه شادی و طرب
در بیابان تمنا همه حسبان و غرور

شادمانم که بکوی تو گذر خواهم کرد
ترسم از عشق که گوید که: ازین درگه دور!

بس عجب مانده ام، ای جان و جهان، در صفتت
که تو کان نمکی وز تو جهانی در شور

چه عجب باشد اگر صید تو گردد دلها؟
عشق چون باز نجیب آمد و جانها عصفور

خوش «انالحق » گو و بر دار سلامت بر شو
چون کشیدی تو ازین جام شراب منصور

قاسم از جام تو مستست و خراب افتادست
که بهش باز نیاید بگه نغمه صور