هوش مصنوعی: این متن عرفانی و فلسفی به موضوعات مختلفی مانند وحدت وجود، عشق الهی، معرفت، و سفر روحانی می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند علم الاسماء، موسی و قبس، و مرغ عزیز آشنای شهر قدس برای بیان مفاهیم عمیق عرفانی استفاده می‌کند. همچنین، به نقد زاهد افسرده دل و اشاره به جهل و نادانی در میان خشکسال معرفت می‌پردازد.
رده سنی: 18+ متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به شناخت قبلی از ادبیات عرفانی و بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از اشارات و استعارات ممکن است برای مخاطبان جوانتر دشوار یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۳۹۳

سید سادات عالم غیر انسان نیست کس
زاهد افسرده دل از دور میراند فرس

هر دلی در مظهری دیدست این انوار را
آدم اندر «علم الاسماء» و موسی در قبس

سر وحدت را توان گفتن بنزدیکان راه
در میان مجلس ما گر نباشد خر مگس

دوست اندر محملست و جان بجانان واصلست
من چه دانم کز چه روی فریاد میراند جرس؟

بشنو، ای مرغ عزیز آشنای شهر قدس
چون تو مرغ زیرکی، چون اوفتادی در قفس؟

در میان خشکسال معرفت ماندی، دریغ!
همچو طفل مکتب و از جهل می خوانی عبس

گر تو مرد رهروی و ذوق عرفان دیده ای
در حقیقت دزد جانرا باز دانی از عسس

هر کسی را در جهان دل در هوایی ثابتست
این دل مسکین هوای عاشقی دارد هوس

قاسمی، چون روی در آیینه داری، لاجرم
روی در آیینه داری و نگه داری نفس
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.