سوی می خانه میکشی دستم
عاشق و مفلس و تهی دستم

شهره کردی مرا بهر دو جهان
بزمانی که با تو بنشستم

من چه گویم؟ که در دیار غمت
عاشقم، صادقم، ز خود رستم

هرچه دارم فدای راه شماست
ماه در سی و ماهی در شستم

نفروشم بملک هر دو جهان
یوسفی راکه من خریدستم

پیش دیدار یار مهرافروز
جان ببازم که نیک سرمستم

قاسمی گشت فانی اندر راه
فانی مطلقم، اگر هستم