با روی تو ز سبزه و گلزار فارغیم
با چشم تو ز خانه خمار فارغیم

جامی بیار، ساقی و گردان کن از کرم
کز جور دور گنبد دوار فارغیم

ما را همین بسست که اندر طریق عشق
بر یار عاشقیم و ز اغیار فارغیم

ای جان من، اسیر مشو در طریق غم
رقصی بکن که از غم و غمخوار فارغیم

ما درد دوست را بدو عالم خریده ایم
زانکار هر دو عالم و اقرار فارغیم

در حق ما اگرچه بدی گوید آن رقیب
اقرار می کنیم و ز انکار فارغیم

با قاسمی بهودج اسرار می رویم
در عشق او ز درس و ز تکرار فارغیم