دل با تو نظر دارد، اما نظری پنهان
ای مایه شادیها، ای دولت جاویدان

در جمله جهان گشتم، خوبان جهان دیدم
آنیست ترا، ای جان، برگوی: چه چیزست آن؟

می پویم و می مویم، پیوسته همی گویم :
یا رب، تو کرم فرما این درد مرا درمان

این توبه و زهد ما دانی بچه می ماند؟
دشوار بود بستن، بشکستن آن آسان

در عقل تمناها، در عشق تو لاها
ای دوست، بیابنشین، جامی بده و بستان

دوری منما از ما، رو دیده دل بگشا
تا نور یقین بینی در عین همه اعیان

آنجا که خدا باشد صد عیش و ولا باشد
حیران بچه می مانی؟ ای قاسم سرگردان