هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که به موضوعاتی مانند مستی معنوی، تسلیم در برابر خداوند، بینش درونی و دوری از تعلقات دنیوی می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند می، مستی، زهد و عرفان برای بیان مقاصد خود استفاده کرده و در نهایت به تسلیم در برابر حق و بینش الهی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۱۷

ز خوبان عربده خوش باشد، ای جان
بیا با عربده در بزم مستان

ز جام حسن خود صد باده خورده
وزان زلفین مشکینش پریشان

پیاله برکف و تسبیح همراه
می و تسبیح در یک دور گردان

من از می و مست و زاهد مست تسبیح
بسی راهست از واجب با مکان

مرا گویند: سامانی طلب کن
من از سر فارغم، چه جای سامان؟

اگر چشمت شود روشن ببینی
بسی راه از خدا خوان تا خدا دان

خدا خوان گر خدا دان شد بتحقیق
بموری داد حق ملک سلیمان

بجان و دل شود تسلیم این راه
اگر بوذر ببیند نور سلمان

غنی شد قاسمی، آخر سبب چیست؟
گدایی کردن از کوی کریمان
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.