بسودایت سرشت آب و گل من
بدیدار تو حل شد مشکل من

من از آیات مجدم، کس نداند
چه معنی خواهد از من قایل من؟

عنایت های بی علت مدد شد
بسامان آمد احوال دل من

ز رویت پرتوی بر جانم افتاد
بدیدار تو حل شد مشکل من

طلب کردم بسی، تا گشت روشن
بفیض حق ز اشک سایل من

پس از من در هوات، ای سر و سیراب
گل سوری برآید از گل من

بهر جانب که جویی قاسمی را
بکوی عشق یابی منزل من