جعل را چند ازین تحسین و تمکین؟
جعل اماره راهست و بد دین

جعل را گفتم: از سرگین گذر کن
بساتینست در صحن بساتین

جعل گفتا که: چون سرگین ببویم
مرا خوشتر ز تشمیم ریاحین

چنانم بوی سرگین تازه دارد
که شبنم در سحر بر برگ نسرین

جعل خود راست می گوید، چه گویم؟
که خود اصلش ز سرگینست و چامین

جعل در اصل خودضالست اما
ندارد آدمی این رسم و آیین

جعل گر آدمی بودی نبودی
ز طبع خویشتن در سجن سجین

جعل در اصل ذاتش کور بهتر
که کوری بهتر است از چشم کژبین

ریز، ای ساقی جان، بهر قاسم
شراب ارغوان در جام زرین