هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که بر اهمیت عشق و مستی معنوی تأکید دارد. شاعر از دوری از جهل و ظواهر دنیوی سخن می‌گوید و دعوت به می‌نوشی و عشق ورزیدن می‌کند. همچنین، به نقد مادی‌گرایی و طمع دنیوی می‌پردازد و ارزش‌های معنوی مانند محبت و قرب به حق را ستایش می‌کند.
رده سنی: 18+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که برای درک و تفسیر نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی اشارات به مستی و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا گمراه‌کننده باشد.

شمارهٔ ۶۲۲

حکایتی دو سه دارم، بشرط دستوری
ز حد گذشت بغایت زمان مهجوری

چو آفتاب جهانتاب ظاهرست حبیب
حجاب مایه جهلست و پایه کوری

بیا بمجلس مستان، سجود کن، بستان
شراب ناب «اناالحق » ز جام منصوری

اگر ز جام محبت بجرعه ای برسی
هزار قیصر و خاقان، هزار فغفوری

ترا ز لذت مستی و عاشقی چه خبر؟
که در حقیقت معنی ازین سخن دوری

اگر مقرب شاهی، کجاست طلعت شاه؟
ولی مقرب حق نیستی، که مزدوری

ز حق نصیب نداری ولیک خوشحالی
که در میان خلایق بزهد مشهوری

شراب ناب محبت حیات جان بخشد
بوصف راست نیاید حدیث موفوری

ز قاسمی بشنو: مست باش، یا مستور
که هر دو راست نیایند: مست و مستوری
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.