میسرت نشود عاشقی و مستوری
بوصل راه نیابی، بوصف مغروری

اگرچه قبله شهری، ازین حدیث ملاف
که این سخن ز تو دورست و تو ازین دوری

بعشق راه نیابی، بگنج و مال و منال
اگر بگنج فریدون و جاه فغفوری

چو آفتاب رخ یار در جهان پیداست
ولیک سد عظیمست علت کوری

رسید نعمت و عشرت، رسید دولت و جاه
که: میخورید عزیزان ولی بدستوری

مرا بقرب جناب تو آشنایی ده
بجان دوست، که آشفته ام ز مهجوری

بیار ساقی جانها، که قاسمی تشنه است
شراب ناب «انا الحق » ز جام منصوری