هوش مصنوعی: متن بالا برتری فقر و قناعت را بر ثروت و قدرت دنیوی تأکید می‌کند و بیان می‌دارد که در نهایت همه باید از دنیا بروند و ثروت و مقام دنیوی سودی ندارد. همچنین، از غصه‌ها و فتنه‌های دنیا سخن می‌گوید و توصیه می‌کند که تلاش کنند تا در غم دنیا نمانند. در پایان، از خداوند می‌خواهد که به دل عاشقان نظر کند و به افراد خاصی مانند سلطان نصیری و شهنشاه ظهیری اشاره می‌کند.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعر و اصطلاحات عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۶۲۸

گر زانکه بگویند: گدایی و فقیری
بهتر بود از مسند شاهی و امیری

ای دوست، بآخر چو همی باید رفتن
این فقر به از مملکت میر و وزیری

شاهی بکجا میرسد؟ ای راحت جانها
کاندر دو جهان در صدد گیر و مگیری

از شاه بپرسند قیامت که: چه خواهی؟
چون قصه عیانست بگوید که: فقیری

دنیا همگی غصه و فتنه و ملامت
جهدی بکن، ای دوست، که در غصه نمیری

گر زانکه نداری بجهان جاهی و مالی
طیره مشو، ای دوست، که خورشید منیری

گر فضل خدا همره جان تو نباشد
سودی نکند فصل و مقامات حریری

یا رب، بدل عاشق بیچاره نظر کن
سلطان نصیری و شهنشاه ظهیری

همواره دل قاسم بیچاره اسیرست
پیری و فقیری و غریبی و اسیری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.