هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه به موضوع عشق الهی و شناخت نفس می‌پردازد. شاعر از عشق به عنوان نیرویی جهان‌سوز یاد می‌کند و به دنبال شناخت حقیقت وجودی خود و رسیدن به روشنایی درونی است. او عشق را عامل رسیدن به پادشاهی معنوی می‌داند و از خداوند می‌خواهد که او را از جدایی حفظ کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه، فهم متن را برای سنین پایینتر چالش‌برانگیز می‌کند.

شمارهٔ ۶۸۰

سؤالی دارم، ای جان، کز کجایی
بگو: از دار ملک آشنایی

زهی عشق جهان سوز جهان سوز
گهی ثعبانی و گاهی عصایی

چه باشد ملک؟ مهمان خانه عشق
چه باشد آشنایی؟ روشنایی

چه باشد روشنایی؟ دانش دل
چه باشد دانش دل؟ پادشایی

چو ناکامیست اصل زاد درویش
من و درد و نوای بی نوایی

رها کن کدخدا را یاد می دار
چرا مانی رهین کدخدایی؟

ترا در هر لباسی واشناسم
اگر در جبه ای،گر در قبایی

الا! ای عشق عالم سوز بی غم
بهر صورت که هستی جان مایی

ز وصلت پادشاهی یافت قاسم
خداوندا! نگه دار از جدایی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.