هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و پراحساس است که در آن شاعر از عشق و یاد معشوق سخن می‌گوید. او از درد فراق و ناتوانی در بیان احساساتش می‌نالد و زیبایی‌های معشوق را با تصاویر شاعرانه توصیف می‌کند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و استفاده از صنایع ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل احساسات و زیبایی‌های شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۱۰

زنجیری طره ات ختنها
سودایی جلوه ات چمنها

فریاد که دم نمی توان زد
بی یاد تو هیچ ما و منها

دارم ز تو لعل پاره داغ
بیرون ز شمار انجمنها

خاموشیها زبان درازی
در پرده نگنجد این سخنها
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.