۱۵۲ بار خوانده شده
خوش بهاری است قدح نوشی ها
بوی گل نشئه بیهوشی ها
گریه کی فرصت حیرت می داد
می شمردم به تو خاموشی ها
لب گشودم سخن از یادم رفت
چه بهشتی است فراموشی ها
چقدر درد دل از یادم رفت
حاصلی داشت فراموشی ها
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
بوی گل نشئه بیهوشی ها
گریه کی فرصت حیرت می داد
می شمردم به تو خاموشی ها
لب گشودم سخن از یادم رفت
چه بهشتی است فراموشی ها
چقدر درد دل از یادم رفت
حاصلی داشت فراموشی ها
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
