۱۳۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۵

می پرستی می دهد یادم نوای عندلیب
غلغل میناست در گوشم صدای عندلیب

عشق با معشوق یاران مصاحب کافری است
آشنای گل نگردد آشنای عندلیب

یاد او در خاطرم گل سینه گلزار وفا
بیقراریهای دل پروازهای عندلیب

تا نیاید در چمن گل بر رخ مل بشکفد
بزم دارد باغ از شوق رسای عندلیب

پرتو خورشید گل از خواب بیدارش کند
کاش من یک صبح می بودم به جای عندلیب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.