۱۲۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۳۵

به رنگ باده صراحی طلسم هستی ماست
قدح مصاحب ایام تنگدستی ماست

همینقدر به سرکویش اعتبار بس است
که چرخ داغ ز بخت بلند و پستی ماست

ز جام باده شراب نظاره می نوشیم
خیال چشم تو سرمشق می پرستی ماست

به یاد نرگس ساقی کشیده ایم شراب
پیاله تشنه توفیق پیشدستی ماست

به کعبه تحفه برد سجده ای اسیر از دیر
دلیل راه طلب شوق بت پرستی ماست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.