هوش مصنوعی: این متن به موضوعات عشق، رنج، تحمل، و درک رازهای زندگی می‌پردازد. شاعر از تجربیات عاطفی و روحی سخن می‌گوید و به مفاهیمی مانند صبر، مدارا، و فهم عمیق از زندگی اشاره می‌کند. همچنین، به چالش‌های عقل و جنون و پیچیدگی‌های روابط انسانی پرداخته شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و ممکن است نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری داشته باشد.

شمارهٔ ۲۴۱

امتحان خلق دل پامال سودا کردن است
عشق عبرت کردن آزار تماشا کردن است

چشم خونگرمی ز هر افسرده خونی داشتن
نبض آتش ز آستین موج پیدا کردن است

خواب راحت دیده ای نام تحمل می بری
سخت جانی با دل نازک مدارا کردن است

ممسکان را دست در عالم فشاندن چون سراب
پنجه مومین ز تاب شعله گیرا کردن است

هر سبک اندیشه را محرم شمردن جاهلی است
راز دل بر صفحه آیینه انشا کردن است

اینقدر دانم که در بزم گدا با محتشم
خرم از هر مدعا گشتن به دل جا کردن است

پرتو حسن تو از سیمای هستی یافتن
صبح در آیینه دریا تماشا کردن است

راز او فهمیدن از مکتوب اشک آلودگان
سیر عکس گلستان در جوی صحرا کردن است

اختلاط عقل دوراندیش با شغل جنون
در دل اسباب پریشانی مهیا کردن است

بینوا کاری ندارد با کسی فکر اسیر
مصرعی از معنی بیگانه طمغا کردن است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.