هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد و رنج خود سخن می‌گوید و از ناکامی‌ها و آرزوهای بربادرفته خود می‌نالد. او از فلک خراب و زمانه‌ی ناسازگار شکایت دارد و احساس می‌کند که در دام حسرت و حرص گرفتار شده است. همچنین، به عشق و رابطه‌ی پیچیده با معشوق اشاره می‌کند که گاه با خنده‌ای حلّال و گاه با حرامی دردناک همراه است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی پیچیده و نگاه فلسفی به زندگی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند حسرت، ناکامی و درد عشق نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۵۲
خرابه گرد فلک احتشام آه من است
رسید سلسله صبح و شام آه من است
چه صیدها که به فتراک یار خواهم بست
اثر حریص شکار است و دام آه من است
ز جستجوی سواری غبار خواهم شد
کسی که می رسد اول به کام آه من است
طلسم هاست که ناز و نیاز می بندد
حلال خنده یار و حرام آه من است
رسید سلسله صبح و شام آه من است
چه صیدها که به فتراک یار خواهم بست
اثر حریص شکار است و دام آه من است
ز جستجوی سواری غبار خواهم شد
کسی که می رسد اول به کام آه من است
طلسم هاست که ناز و نیاز می بندد
حلال خنده یار و حرام آه من است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
