نه همین از دوری احباب داغم کرده است
آسمان زهر هلاهل در ایاغم کرده است

مرده شمع مجلس افروزی که از هجران او
جای روغن خون دل غم در چراغم کرده است

بسکه الفت داشت با من حسرت دیدار او
در دل خود هر نفس گرد سراغم کرده است

نو بهاری رفته است از گلشن عالم برون
گریه یاران در و دیوار باغم کرده است

غنچه باغ فراقش هر دم از شوخی اسیر
جای بو بیهوشدارو در دماغم کرده است