هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و توصیفی است که در آن شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، زیبایی معشوق را توصیف می‌کند. او از مو، ابرو، چشم‌ها و دیگر ویژگی‌های معشوق با عباراتی مانند 'پری در سایه بال فرشته' و 'غزال شیر صولت' یاد می‌کند و زیبایی‌های او را با عناصر طبیعت مقایسه می‌نماید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و زیبایی‌شناسی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۲۸۵

ز بویی بیخودم رویی که دیده است
شکار حیرتم مویی که دیده است

پری در سایه بال فرشته
به غیر از چشم و ابرویی که دیده است

فرنگستانی از هر حلقه زلف
پرستاران بت هویی که دیده است؟

غزال شیر صولت سرو بد مست
پریرویی سمن بویی که دیده است

ز گردش نافه می روید ز ره سرو
چنین خوش جلوه آهویی که دیده است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.