ره بر امید بیشترک می توان گرفت
پر انتقامها ز فلک می توان گرفت

گرسخت جانی دل ما امتحان کنی
خوش آتشی ز سنگ محک می توان گرفت

پرسیدمش ز صید لب خود گزید و گفت
صیاد را به دام نمک می توان گرفت

صیاد شوخ تا ز نمک دام می کشد
خوش صیدی از پری و ملک می توان گرفت

شوق نفس گداخته گر دل دهد اسیر
گر عمر رفته است به تک می توان گرفت