لاله به کف جام دمیدن گرفت
سبزه سر زلف رسیدن گرفت

جشن گل و عید بیابان رسید
هر که دلی داشت دویدن گرفت

وحشتم این بار ز جا کنده بود
دل سر زنجیر رمیدن گرفت

ذره و خورشید به آهنگ زد
پاس ادب گوش شنیدن گرفت

جام جم آیینه شهرت گداخت
حیرت ما ساغر دیدن گرفت

تا سخن لعل لبی گفت اسیر
آب گهر شور چکیدن گرفت