هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به بیان احساسات عمیق و جنون‌آمیز عشق می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند مژگان، گلشن، پروانه، و دریا برای توصیف حالات عاشقانه و حسرت‌های خود استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، مناسب خوانندگانی است که از دانش ادبی و تجربه‌ی کافی برای درک چنین متونی برخوردارند.

شمارهٔ ۵۰۷

اگر بینش ز مژگان پر برآرد
سر از کار جنون کمتر برآرد

اگر نیستان برد از بحر دل آب
چمن جای ثمر گوهر برآرد

قدم در چشم گلشن رنجه فرمای
که جای سبزه مژگان سر برآرد

هوا پروانه باشد باغ دل را
به جای سبزه بال و پر برآرد

شود غواص بحر دیده گر دل
صدف جای گهر اخگر برآرد

چو مژگان حسرت طرف کلاهی
ز آغوش نگاهم سر برآرد

ز پرواز دل مجنون عجب نیست
اگر نقش پیش هم پر برآرد

چه خواهد شد اسیر از باغ همت
به کام دل صفیری گر برآرد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.