کلفت زخاطرم دل بیدار می برد
زنگ از دلم پیاله سرشار می برد

بی گریه دست و پای تو موجی است در سراب
بیهوده عرض کوشش بسیار می برد

ناصح ز منع باده اگر نوش می کند
دیوانه را به دیدن خمار می برد

آواره گل ز آبله خون نچیده است
پایی که ره به کوچه زنار می برد

نازکدلان برای شگون می خرند اسیر
مفت دلی که حیرتش از کار می برد